บทความเนื่องในโอกาสวันแม่แห่งชาติ
เขียนโดยนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2542
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งจากการเรียนวิชา ช 0252 การใช้คอมพิวเตอร์และการประมวลคำ
อาจารย์กำธร สุทธิรัตน์ ผู้สอน
Page 19 Home
ขึ้นคำว่า
"แม่" ซึ่งมีความหมายที่สุดในชีวิตของข้าพเจ้าแม่เป็นแม่ที่ประเสริฐศรีแม่เป็น
แม่ที่ไม่เคยท้อแท้ต่อชีวิต ที่ข้าพเจ้าเติบโตมาได้ทุกวันนี้ ก็มีคำว่าแม่นี้แหละที่สร้างข้าพเจ้าให้เติบโตขึ้น
มาด้วยเลือดในอกของแม่นั้นเองด้วยน้ำนมของแม่ทุกๆ หยดนั้นเองที่แม่ให้ข้าพเจ้าดื่มกินและเป็น
น้ำนมที่มีค่าที่สุดเพราะน้ำนมของแม่แท้ที่ทำให้ข้ามเจ้าเติบโตขึ้นมาได้ แม่เป็นแม่คนแรกที่ข้าพเจ้า
รู้จักและเป็นแม่คนแรกที่เป็นครูของข้าพเจ้าสิ่งที่แม่สอนเป็นอย่างแรกคือสอนให้ข้ามเจ้าดูดนมได้
สอนทุกๆ อย่างตั้งแต่เล็กจนโตเป็นผู้ใหญ่ส่งเสียให้ข้าพเจ้าเรียนสูง ๆ ถึงแม้ว่าแม่จะเจ็บปวดมากมาย
แค่ไหนในเวลาที่แม่คลอดข้าพเจ้าออกมาแม่เหน็ดเหนื่อยมากแค่ไหนแม่ไม่เคยท้อแท้ต่อชีวิตเลยยาม
ใดที่ข้าพเจ้าหรือลูก ๆ ของแม่ทุก ๆคนไม่สบายหรือเจ็บไข้ได้ปวดแม่ก็จะเป็นห่วงเป็นใยลูก ๆ ทุกคน
เมื่อใดข้าพเจ้าไม่สบายยามดึกแม่จะไม่หลับไม่นอน กลัวข้าพเจ้าจะเป็นอะไรแม่ห่วงใยลูกมากกว่าตัวเอง
เมื่อตอนเล็ก ๆ ข้าพเจ้าอยากได้อะไรแม่ก็หามาให้แม้สิ่งนั้นจะยากเย็นหรือลำบากเพียงใดแม่ก็พยายาม
ที่จะหามาให้ข้าพเจ้าจนได้แม่ทำทุกอย่างเพื่อลูกทุกคน ความรักของแม่ไม่มีคำว่าเห็นแก่ตัวไม่มีคำว่า
เห็นแก่ตัวเลยจริง ๆ แม่รักลูกด้วยความบริสุทธิ์ใจจิตวิญญาณทั้งหมดที่ข้าพเจ้ามีอยู่ก็สร้างมาจากแม่จน
หมดสิ้น
สุดท้ายนี้ลูกขอให้ดวงวิญญาณของแม่จงสู่สุขคติด้วยนะคะชาตินี้ลูกจะเก็บความรักของแม่ที่มี
ต่อลูกไว้ในความทรงจำตลอดนิรันกาล
พัดสุดา รักษ์วงษ์ 6/2
Home