บทความเนื่องในโอกาสวันแม่แห่งชาติ
เขียนโดยนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ปีการศึกษา 2542
ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งจากการเรียนวิชา ช 0252 การใช้คอมพิวเตอร์และการประมวลคำ
อาจารย์กำธร สุทธิรัตน์ ผู้สอน
Page 12 Home
ทุกคนในโลกย่อมมีแม่ทั้งนั้นแต่จะมีใครรู้บ้างว่าความรักความอาทรของแม่นั้นมีมากมายจนหาคำใดมา
เปรียบได้ในโลก ความรักความเมตตาที่ท่านให้นั้นไม่เคยเสแสร้งท่านรักและเมตตาต่อลูกทุกคน
ไม่ว่าลูกจะเป็นอย่างไรต่อให้ท่านแก่ชรามีอายุมากเท่าไรนานเพียงใดความรักของท่านก็เพิ่มพูนมาก
เท่านั้น แม่เป็นผู้เสียสละความรักที่ท่านมีให้ลูกก็ไม่ได้ลดน้อยตามกาลเวลาเลยแม้วันเวลาจะเนินที่ยิ่ง
ใหญ่ที่สุดในชีวิตของทุกคนเพราะทุกคนต้องมีแม่ทั้งนั้นแม่ยอมเจ็บ ยอมเหนื่อยเพื่อลูกน้อยสุขสบาย
ยามป่วยไข้ได้แม่คอยห่วงหาแม่รักและเมตตาคอยหายารักษาเจ้าให้สบายยามเด็กน้อยร้องไห้ได้แม่
ปลอบแม่คอยให้กำลังใจแก่ลูกน้อยแม่เป็นผู้ให้ความรู้เป็นคุณครูคนแรกในชีวิตคอยให้สิ่งที่ดีแก่ลูกน้อย
พอเติบโตท่านก็ให้การศึกษาหาความรู้แม่ให้ลูกเติบใหญ่มีวิชาได้ก้าวหน้าเป็นคนดีของสังคมเพียงหวัง
ว่าให้ลูกสุขสบาย แม้เจ้าเติบใหญ่มีความรู้เจ้ายังเป็นเด็กน้อยของแม่เสมอข้าพเจ้ารักแม่ของข้าพเจ้า
มากเพราะท่านเป็นผู้เลี้ยงดูอุ้มชูข้าพเจ้ามาตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเลยที่วันไหนที่แม่ข้าพเจ้าทิ้งห่างแม่ยังคง
อยู่ใกล้ๆ ข้าพเจ้าเสมอแม้เวลาจะเนิ่นนานสักเท่าไรก็ตามข้าพเจ้าก็ยังรักและเคารพแม่ตลอดไปเพราะ
แม่เป็นเทวดาของลูกคนนี้เสมอแม้ว่าท่านจะดุจะว่ากล่าวอย่างไรก็เพราะว่ารัก
ลูกสาวคนนี้รักแม่เสมอ
ผ่องพรรณ จันทร์โอเอี่ยม 6/2
Home